Room1: ฮิกาชิ เคย์สุเกะxนายะ ทาเครุ อินเทอร์วิว1/6 【ห้องพักผ่อนของพวกเรา】

Room1: ฮิกาชิ เคย์สุเกะxนายะ ทาเครุ อินเทอร์วิว1/6 【ห้องพักผ่อนของพวกเรา】

東啓介納谷健インタビュータウンワークマガジン

東啓介 ฮิกาชิ เคย์สุเกะ – เดบิวท์ด้วยบทจิโตเสะ เซนริในมิวสิเคิล 『テニスの王子様』2nd ผลงานที่ผ่านมา บุไต 『弱虫ペダル』シリーズ、บุไต『刀剣乱舞』、มิวสิคัล『薄桜鬼』เป็้นต้น

納谷健 นายะ ทาเครุ – รับบทซาโยะ ซามอนจิในบุไต『刀剣乱舞』 ผลงานที่ผ่านมา 『ホイッスル！BREAK THROUGH-壁をつき破れ-』เป็นต้น

ตัวเองไม่ถนัดเวลายืนต่อหน้าผู้คน แต่พอรู้สึกตัวก็เข้าสู่โลกของการแสดงซะแล้ว

–ฮิกาชิซังที่ทำกิจกรรมในฐานะนักแสดง อย่างการได้เล่นเป็นตัวหลักในมิวสิเคิล『薄桜鬼』原田左之助篇 นั้น อะไรเป็นสาเหตที่ทำให้ตัดสินใจเข้าสู่วงการนี้คะ?

“เหตผลนั้นคือเทนนิสครับ จริงๆแล้วผมเล่นเทนนิสอย่างจริงจังมาจนถึงตอนม.ปลายเลย อนาคตก็ตั้งใจว่าจะเป็นครูสอนเทนนิสให้ได้ แต่ว่าดันได้รับบาดเจ็บจนทำให้ไม่สามารถลงแข่งได้ ตอนนั้นเลยท้อเหมือนว่าชีวิตจะจบลงซะแล้วด้วยนะ

หลังจากนั้นประมานครึ่งปี เพื่อนก็ชวนไปเล่นที่บ้าน แล้วก็โยนนิตยสารเล่มนึงมาให้ ในนั้นมีลงประกาศออดิชั่นของค่ายที่ผมอยู่ในตอนนี้ด้วย เพื่อนผมพูดว่า “ถ้าเป็นโลกของการแสดง นายก็ยังเล่นเทนนิสได้นี่?” ผมเลยคิดว่า “จริงด้วย!” พอผมคิดว่าจะสามารถเล่นเทนนิสได้อีกก็เลยตัดสินใจไปเลย

ถึงจะบอกว่าเป็นเพราะเทนนิส แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมสนใจในเรื่องการแสดงมาตั้งแต่แรกขนาดนั้นนะครับ กลับกันผมเป็นพวกที่ไม่ค่อยถนัดเวลายืนต่อหน้าคนด้วย ฮ่าๆๆ แต่ผมคิดว่าถ้าจะทำอะไรแล้วก็ต้องพยายามทำให้ถึงที่สุด ตอนออดิชั่นก็เลยทำเต็มที่เลยล่ะ ในใจนี่ตะโกนดังก้องเลยว่า “ฉันจะไม่แพ้เด็ดขาดดด!” ฮ่าๆๆๆ ทั้งๆที่ผมเป็นมือสมัครเล่นที่ยังไม่เคยแสดงอะไรมาก่อนแต่ก็มีแค่ความรู้สึกที่ไม่อยากแพ้นี่แหล่ะที่ดูเกินตัว ฮ่าๆๆ ตอนนี้เองก็อาจจะยังมีนิสัยอย่างนั้นอยู่นะ”

–งั้นเมื่อไหร่ที่เริ่มมีความสนใจในโลกของการแสดงคะ?

“เป็นเพราะบุไตเรื่องแรกนั่นแหล่ะครับ ผมโชคดีมากๆเลยล่ะ พอได้เข้าสังกัดปุ๊บผมก็ได้รับเลือกให้เล่นบุไตเรื่องแรกทันทีเลย คือทั้งๆที่แค่นั้นก็โชคดีแล้วนะ แต่บุไตเรื่องแรกที่ได้รับเลือกยังเป็น มิวสิเคิล 『テニスの王子様』ด้วย เทนนิสที่ผมอยากจะเล่นมากๆอยู่ๆก็เป็นผลงานบุไตเรื่องแรกของผมล่ะ แล้วในระหว่างที่ผมคิดว่าตัวเองโชคดี และยังได้เล่นเทนนิสบนเสตจด้วย ผมเลยเริ่มชอบในการแสดงมากกว่าเทนนิสขึ้นมาเรื่อยๆ พอรู้สึกตัว ผมก็รู้สึกว่าตัวเองอยากจะรู้จักโลกใบนี้จังเลยนะ

โดยเฉพาะหลังจากที่การแสดงบนเสตจจบลงมันก็จะมีช่วงคาร์เทนคอลใช่มั้ยล่ะครับ ตอนนั้นน่ะเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นท่าทีของผู้ชมอย่างชัดเจน ได้รับทั้งรอยยิ้ม น้ำตา และเสียงปรบมือ ผมเลยคิดว่า “อาา นี่ฉันอาจจะมีอิทธิพลอะไรบางอย่างกับชีวิตของผู้ชมแล้วก็ได้นะ” ผมจึงฝึกซ้อมตั้งแต่เช้าจนเย็นเพื่อวันนั้นเลย จริงๆมันก็มีเวลาที่เจ็บใจอยู่ด้วยนะแต่พอถึงช่วงเวลานั้นก็จะคิดว่า “ดีจังเลยนะที่พยายาม” แล้วก็จะรู้สึกว่าได้สิ่งตอบแทนกลับมาหมดแล้ว เลยติดใจอย่างจริงจังไปเลยล่ะครับ

แต่ว่าคาร์เทนคอลครั้งแรกนั้นผมตื่นเต้นมากแล้วก็สั่นพั่บๆเลยล่ะ ฮ่าๆๆๆ อย่างที่เล่าไปเมื่อกี๊ว่าผมไม่เคยชินกับการที่ต้องยืนต่อหน้าคนเลยน่ะ ที่นั่นมีผู้ชมเยอะมากจริงๆ เยอะมากจนตอนนั้นคิดว่าจะตายซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ”

เปลี่ยนวิธีคิดต่อการแสดงจากหน้ามือเป็นหลังมือเพราะคำพูดของอาจารย์สอนบัลเล่ต์

–จนถึงตอนนี้อะไรเป็นเรื่องที่ลำบากใจมากที่สุดคะ?

“ถ้าพูดถึงเรื่องการสร้างคาแรคเตอร์ก็คงเป็น อาชิคิบะคุงในบุไต 『弱虫ペダル』ล่ะครับ เพราะว่าอาชิคิบะคุงเนี่ย ในต้นฉบับเป็นคาแรคเตอร์ที่ปรากฎตัวในช่วงกลางๆเรื่องก็เลยยังไม่ได้วาดออกมา นั่นเป็นเหตุผลที่อาจจะบอกว่าผมสามารถที่จะแสดงคาแรคเตอร์นั้นด้วยจินตนาการของผมเองก็ได้ แต่แน่นอนครับว่าผมไม่สามารถทำแบบนั้นได้ และกว่าผมจะจับจุดของบทบาทได้ก็ใช้เวลามากกว่า 1 เดือนเลยล่ะ

ผมอ่านผลงานต้นฉบับซ้ำไปซ้ำมา แล้วก็คิดว่าคาแรคเตอร์จะเป็นยังไงนะ แต่ก็ท้อแท้มากเพราะไม่เข้าใจเลยสักนิด ก็มีปรึกษากับรุ่นพี่รอบตัวบ้างครับ โดยเฉพาะตอนบุไต 舞台『弱虫ペダル』～総北新世代、始動～นั้น อุเอดะ เคย์สุเกะคุงที่รับบทมานามิ ซังกาคุได้คอยดูแลผมหลายสิ่งหลายอย่าง ช่วยผมไว้เยอะแยะเลย จะว่าไปอุเอดะคุงน่ะ ทั้งๆที่สัญญากับผมแล้วว่า “ไปเที่ยวฮาวายด้วยกันสองคนนะ” แต่ก็ไปไม่ได้เลยอ่ะ อยากไปเร็วๆจัง ฮ่าๆๆ”

–ในเรื่องการแสดงมีเรื่องอะไรที่อยากจะลองท้าทายทำดูไหมคะ?

“เพราะผมมีส่วนสูง 187 เซนเป็นอาวุธก็เลยอยากจะเต้นโดยใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ดูแหล่ะ เพื่อการนั้นหมู่นี้ผมก็เลยเริ่มเรียนบัลเล่ย์ล่ะ ถึงจะเพิ่งเริ่มได้แค่1เดือนแต่ก็รู้สึกดีมากเลย! ก่อนหน้านั้นอาจารย์บอกกับผมว่า “ในการแบมือออกแต่ละครั้งด้วยสีหน้าต่างๆที่จะสื่อให้กับผู้ชม แต่ละครั้งมันก็จะมีความแตกต่างกันออกไปนะ” แล้วพอผมได้ลองทำดูแล้วก็แบบว่า “จริงด้วย!” ผมเลยรู้สึกประทับใจมากเพราะตัวเองไม่เคยคิดถึงเรื่องนั้นเลย

ไม่ใช่เพียงแค่ตาที่มองเท่านั้น แต่การแสดงออกจากภายใจผ่านทั้งทางท่าทางและการแสดงออกทางสีหน้านั้น นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้แสดงออกมาเลย ถ้าถามว่าจะทำออกมาได้สมบูรณ์แบบไหม ผมเองก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้นผมก็จะพยายามเพื่อที่จะทำออกมาได้สมบูรณ์แบบ แม้จะสักนิดหน่อยก็เถอะ ฮ่าๆๆ

ตอนเล็กๆพอกับแม่บอกกับผมว่าถ้าไม่พยายามให้ถึงที่สุดในทุกๆเรื่องล่ะก็ มันจะเสียมารยาทนะ ในตอนเด็กผมได้เรียนการเขียนพู่กันด้วย พ่อกับแม่ให้เหตุผลว่า “คนที่เขียนอักษรไม่สวย สังคมจะไม่ยอมรับ” การเสียมารยาทต่อฝ่ายตรงข้ามหรือว่าบริษัทนั้นอาจจะเป็นเรื่องใหญ่ในความคิดของพ่อแม่ผมก็ได้นะ หลังจากนั้นผมก็เลยมุ่งมั่นตั้งใจที่จะทุ่มเทฝึกซ้อมการแสดงอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้เสียมารยาทต่อผู้ชมที่มาดูผมครับ!”

■Profile
東啓介 ฮิกาชิ เคย์สุเกะ

เกิด 14 กรกฎา 19951995 ที่โตเกียว เลือดกรุ๊ป O
ปี 2013 เป็นผู้เข้ารอบสุดท้ายของการประกวด「D-BOYS ออดิชั่น 10th」、ในปีเดียวกัน เดบิวท์ด้วยบทจิโตเสะ เซนริในมิวสิเคิล ผลงานหลักๆ บุไต『弱虫ペダル』รับบท อาชิคิบะ ทาคุโตะ , บุไต『刀剣乱舞』รับบท โชคุไดคิริ มิทสึทาดะ、มิวสิเคิล『薄桜鬼』รับบทฮาราดะ ซาโนะสุเกะ เและอื่นๆ

【Twitter】@keisuke_higashi
【Blog】http://ameblo.jp/keisuke-higashi-we/
【Official Site】http://www.watanabepro.co.jp/mypage/10000062/