Stage Pash! Vol. 09
สึกะ เคนตะ รับบท ฮินาตะ โชโย
Q. อะไรที่คุณชอบ หรือสนใจในตัวของ “ฮินาตะ โชโย” ?
“ฮินาตะเป็นตัวละครประเภทที่ว่าอะไรที่เป็นสิ่งที่เขาชอบ สิ่งนั้นจะเป็นแรงขับเคลื่อนให้กับเขาครับ และเมื่อผมเห็นแบบนั้น ผมก็จะได้รับพลังจากเขาไปด้วย ตอนที่ผมอ่านมังงะผมก็เลยชอบเขาในส่วนนี้มากๆ และในมังงะเมื่อเร็วๆนี้ ฮินาตะก็ดูเหมือนจะเล่นวอลเลย์ได้ดีขึ้นด้วย ทั้งๆที่ในตอนแรก เขาเป็นเพียงแค่ตัวละครที่รักวอลเลย์บอลเท่านั้น แต่ที่สุดยอดก็คือการที่เขาเหมือนจะบอกกับเราว่า “ถึงจะทำได้ไม่เก่ง แต่ตราบใดที่เราชอบ มันก็
ไม่มีอะไรเสียหายนี่นา” ”
Q. ถ้าคุณได้เข้าร่วมในทีมคาราสึโนะ คุณอยากจะเป็นเพื่อนกับใคร?
“ก็ต้องเป็นฮินาตะอยู่แล้วครับ เพราะผมคิดว่าพวกเราเหมือนกันในหลายๆด้าน และผมก็เป็นคนที่ไม่ชอบอยู่เฉยๆด้วย ผมมักจะเข้ากับคนที่แปลกๆหรือคนที่ต่างจากผมได้ง่าย งั้นผมคงต้องเป็นเพื่อนกับอาซาฮีล่ะมั้ง 55555 อ๊ะ! แต่ถ้าเอาแบบไม่มีใครนึกถึงเลยก็ต้องอยากเป็นเพื่อนกับอาจารย์ทาเคดะครับ! (เห็นว่าสึกาวาระได้รับความนิยมจากคนอื่นๆมากเลยนะ) ผมว่าเพราะสึกาวาระเป็นคนประเภทที่น่าจะเป็นมิตรกับทุกคนได้ง่ายล่ะมั้งครับ แต่ผมก็เลือกฮินาตะนะ”
Q. สิ่งที่คุณมักจะทำเสมอก่อนเริ่มการแสดงคือ?
“ผมเป็นพวกที่ชอบติดอยู่กับกิจวัตรประจำวันเดิมๆก่อนการแสดงครับ อย่างเช่นการพูดว่า “ฝากด้วยนะ” ผมจะเข้าไปที่ห้องแต่งตัว ใส่เสื้อผ้า แต่งหน้า ทำผม ดื่มอะไรสักอย่าง และเมื่อทุกอย่างเสร็จ ผมก็จะนั่งเฉยๆอยู่กับที่ แล้วก็นั่งฟังซาวด์แทร็คของไฮสุเตะ แค่ได้ฟังดนตรีผมก็รู้สึกตื่นเต้นแล้วครับ เพราะมันทำให้ผมนึกถึงการแข่งในทุกๆเสตจที่เคยผ่านมา แล้วก็คิดว่า “อา เคยมีเรื่องแบบนั้นด้วยสินะ” ผมว่าการนึกถึงช่วงเวลาเหล่านั้นมันก็เป็นสิ่งสำคัญด้วยเหมือนกัน”
คาเกยาม่า ทัตสึยะ รับบท คาเกยาม่า โทบิโอะ
Q. อะไรที่คุณชอบ หรือสนใจในตัวของ “คาเกยาม่า โทบิโอะ” ?
“สิ่งหนึ่งที่ผมชอบในตัวคาเกยาม่าก็คือการที่วอลเล่ย์บอลเป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของเขาครับ ความรู้สึกนั้นของเขามันมีมากซะจนคุณอาจจะสงสัยเลยว่าถ้าไม่มีวอลเล่ย์บอลแล้วเขาจะเป็นยังไง และเขาก็เป็นคนประเภทที่คิดว่า “ฉันอยากจะเก่งขึ้น” ไม่ก็ “ฉันอยากจะทำในสิ่งที่ชอบให้เต็มที่ที่สุด” นั่นทำให้ผมนับถือในตัวเขา และคิดว่าเขาเป็นคนที่น่าทึ่งมากๆ ยิ่งไปกว่านั้นคือพวกเรามีชื่อเหมือนกัน ผมเลยรู้สึกเหมือนกับว่ามันเป็นโชคชะตาครับ”
Q. ถ้าคุณได้เข้าร่วมในทีมคาราสึโนะ คุณอยากจะเป็นเพื่อนกับใคร?
“พวกปีสามครับ ถ้าผมเป็นปีสามผมอาจจะรู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงของคำว่า “มาพยายามไปด้วยกันเถอะ” ก็ได้ แต่ถ้าพวกเขาเป็นรุ่นพี่ผม ผมก็คงจะรู้สึกว่าผมสามารถพึ่งพาพวกเขาได้ ส่วนพวกปีสองจะค่อนข้างโหวกเหวกโวยวายไปหน่อย ถ้าผมเป็นปีสามคงจะปวดหัวกับสิ่งที่พวกเขาทำแน่ๆ แต่ถ้าพวกเขาเป็นรุ่นพี่ของผม ผมรู้สึกว่าพวกเขาจะต้องทำอะไรหลายๆอย่างให้พวกเรารู้สึกตื่นเต้นและเร่าร้อนได้ สำหรับพวกปีหนึ่งผมไม่รู้ว่าต้องทำยังไงนะ และไม่รู้ว่าตัวเองจะเป็นเพื่อนกับคาเกยาม่าหรือสึกิชิม่าได้ดีหรือเปล่า…ผมว่าอาจจะต้องใช้เวลาสักพักครับ 55555″
Q. สิ่งที่คุณมักจะทำเสมอก่อนเริ่มการแสดงคือ?
“ตอนที่ผมจะต้องขึ้นไปบนเวที ผมจะยืนอยู่ข้างเวทีประมาณ 15 นาทีก่อน เพื่อที่จะตั้งสมาธิ และโฟกัสตัวเอง แต่ในไฮสุเตะผมจะเข้าไปกอดทุกคน แล้วพูดว่า “โชคดีนะ!” พอทำแบบนั้นแล้วมันทำให้ผมสบายใจครับ หลังจากนั้นก็จะไปรวมกันแล้วล้อมเป็นวงกลม โดยเริ่มจากทุกคนก่อน แล้วค่อยแยกทำเป็นแต่ละทีม มันจะทำให้พวกเรามีพลังในการแสดงครับ พวกเรามักจะบอกกันตลอดว่า มาพยายามไปด้วยกันเถอะ!!”
โคซากะ เรียวทาโร่ รับบท สึกิชิม่า เค
Q. อะไรที่คุณชอบ หรือสนใจในตัวของ “สึกิชิม่า เคย์” ?
“ถึงแม้ว่าสึกิชิม่าจะไม่ได้มีความกระตือรือร้นเหมือนกับสมาชิกคนอื่นๆในคาราสึโนะ แต่เขาก็ยังคงเล่นวอลเล่ย์บอลมาตลอด ผมว่าเขาน่าชื่นชมมากเลย และไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตาม เขาก็ยังคงพยายามอย่างหนักใช่ไหมล่ะครับ? เขาพยายามอย่างเยือกเย็น และสันโดษ นั่นเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้ผมชอบ แล้วก็…ผมชอบที่เขาเกลียดความพ่ายแพ้ด้วยครับ ผมว่าเขาเท่มาก”
Q. ถ้าคุณได้เข้าร่วมในทีมคาราสึโนะ คุณอยากจะเป็นเพื่อนกับใคร?
“สึกาวาระครับ ตอนที่ผมอ่านมังงะ สึกาวาระเป็นตัวละครที่ผมชอบแบบทันทีเลย ผมว่าเขาเป็นคนดีจริงๆ ผมชอบคนที่เป็นมิตรแล้วก็ใจดีน่ะครับ สุดท้ายผมก็อยากจะเป็นเพื่อนกับทุกๆคนนะ แต่คนแรกต้องยกให้สึกาวาระ แล้วค่อยเป็นเพื่อนกับนิชิโนยะกับทานากะ ล่ะมั้ง? 55555 คือผมชอบนิชิโนยะกับทานากะนะ แต่ความเร่าร้อนของพวกเขาคงทำให้ผมเหนื่อย นี่พวกเขาไม่เคยพูดกันแบบปกติๆเลยเหรอครับ? 55555 และนั่นแหล่ะที่เป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงคิดว่าสึกาวาระดี เพราะเขาปกติไงครับ 55555”
Q. สิ่งที่คุณมักจะทำเสมอก่อนจะเริ่มการแสดงคือ?
“ผมวุ่นวายไปทั่วเลยล่ะครับ จนมันดูเป็นกิจวัตรประจำวันของผมไปซะแล้ว ผมจะต้องยิ้มและหัวเราะก่อนการแสดง ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ บางทีอาจเป็นเพราะสึกิชิม่าไม่ค่อยจะยิ้ม หรือหัวเราะออกมาจริงๆก็ได้ หรือไม่ก็ผมอยากจะทำให้คนอื่นหัวเราะไปด้วยน่ะครับ และผมก็เล่น “เคนดามะ” เยอะด้วย เพื่อที่จะได้เพิ่มสมาธิ แต่จริงๆแล้วผมเล่นเพราะสนุกกับมันมากกว่า 55555 โดยปกติแล้วผมจะให้คุณฮายาชิ สึโยชิ ที่รับบทเป็นโค้ชอุไคตบที่หลังแรงๆก่อนการแสดงครับ”
มิอุระ ไคริ รับบท ยามากุจิ ทาดาชิ
Q. อะไรที่คุณชอบ หรือสนใจในตัวของ “ยามากุจิ ทาดาชิ” ?
“ยามากุจิเป็นคนธรรมดาๆที่ไม่ได้มีพรสวรรค์ตามธรรมชาติอย่างฮินาตะ หรือคาเกยาม่า แล้วก็ไม่ได้มีความสามารถพิเศษที่จะทำอะไรได้โดยง่ายๆ ดังนั้นเขาถึงต้องพยายามและดิ้นรน ผมก็เลยชอบเขาเพราะเขาเป็นแบบนี้ครับ เพราะนั่นหมายความว่าเขาเองก็เกลียดความพ่ายแพ้เหมือนกัน และเพราะยามากุจิเองก็อยากที่จะได้ลงแข่งขัน เขาจึงได้หาหนทางที่เขาจะสามารถทำได้ และในที่สุดเขาก็เจอกับ “การกระโดดเสิร์ฟบอลลอย” ของเขาเอง ยามากุจิอาจจะดูเป็นคนอ่อนแอ แต่ตัวตนของเขานั้นมีความเป็นลูกผู้ชายจนน่าตกใจเลยล่ะครับ ผมว่าแบบนี้แหล่ะที่มีเสน่ห์!”
Q. ถ้าคุณได้เข้าร่วมในทีมคาราสึโนะ คุณอยากจะเป็นเพื่อนกับใคร?
“สึกะซังกับทานากะครับ สึกะซังเป็นคนที่มีด้านที่โหดๆอยู่ลึกๆ และเป็นที่คุยด้วยได้ง่ายที่สุด ผมเป็นคนชอบที่จะหัวเราะ และเรียวทาโร่เองก็เหมือนกัน เพราะงั้นผมเลยชอบคนที่พูดบ้าๆบอๆด้วยน่ะครับ ผมว่าถ้าได้ไปเที่ยวกับทานากะต้องสนุกแน่ โนยะซังก็ตลกเหมือนกันนะ แต่น่าจะเป็นเพื่อนด้วยยาก เพราะเขาดูเป็นลูกผู้ชายแบบสุดๆเลย มั้งนะ? 55555 แต่ถ้าเป็นเรื่องคาแรคเตอร์ล่ะก็ผมชอบเขานะ!”
Q. สิ่งที่คุณมักจะทำเสมอก่อนจะเริ่มการแสดงคือ?
“ผมทำสิ่งนี้ในบุไตเรื่องอื่นด้วยครับ แต่ทำแค่ก่อนจะเริ่มแสดงเท่านั้น นั่นคือผมจะหมุนข้อเท้ากับคอ แล้วก็หายใจลึกๆ เพราะแขนขาผมมักจะเย็นอยู่ตลอดเวลา ผมก็เลยจะเอามือจับรอบๆคอตัวเองเพื่อให้ใจเย็นลง ผมจะทำตามขั้นตอนนี้ประมาณ3ครั้ง สุดท้ายก็ตบที่หน้าอกตัวเองแล้วค่อยออกไปบนเวที ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ ผมจะตื่นตระหนกและกังวลอยู่ในใจ ดังนั้นผมเลยต้องทำมันตลอด แต่บางครั้งผมก็ยังตื่นเต้นอยู่เลย”
เคนตะ x ทัตสึยะ
Q: เมื่อเทียบกับเสตจที่แล้ว ทั้งสองคนต้องการที่จะสร้างเสตจนี้ให้ออกมาแบบไหน?
คาเกยาม่า : “ตอนแรกๆ ผมจะเรียกเขาว่า “สึกะจัง” ตลอดเลยครับ”
เคนตะ : “เรียกแบบนั้นจริงๆด้วยแหล่ะ”
คาเกยาม่า : “แต่ตอนนี้เหมือนจะเรียกว่า แก… แล้วล่ะ”
เคนตะ : “นายไม่เคยพูดกับฉันแบบนั้นเลยนะ!”
คาเกยาม่า : “55555 แต่เคนตะเนี่ยเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำมากครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเสตจที่แล้วตอนที่ผมยังงงๆและทำตัวไม่ถูกนั้น ผมสามารถไปขอคำแนะนำจากเขาได้ทุกเรื่องเลย”
เคนตะ : ใช่แล้ว เพราะนั่นเป็นครั้งแรกของพวกเราในการเป็นคู่หูพิสดาร พวกเราก็เลยต้อง “รวมหัวกันคิด” แล้วก็ทำออกมา แต่ในตอนนี้ผมอยากให้พวกเราใช้เวลาให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ และ “พูดคุยถกเถียงกัน” แล้วทำมันออกมาครับ มันทำให้พวกเราเข้าใจอีกฝ่าย เราจะรู้ว่า “อ้อ หมอนี่กำลังจะแสดงฉากนี้ออกมาแบบนี้สินะ” ดังนั้นตั้งแต่แรกๆ ผมเลยอยากให้พวกเราพูดถึงหลายๆเรื่องให้มากๆ อย่างเช่น “ฉันอยากทำฉากนี้ออกมาในแบบนี้” หรือไม่ก็ “ฉันอยากให้นายทำแบบนี้นะ” เป็นต้นครับ ผมอยากจะพูดสิ่งที่ผมรู้สึกให้มากขึ้น และอยากที่ทำให้การแสดงนี้พัฒนาขึ้นไปอีก”
เรียวทาโร่ x ไคริ
Q: เมื่อเทียบกับเสตจที่แล้ว ทั้งสองคนต้องการที่จะสร้างเสตจนี้ให้ออกมาแบบไหน?
เรียวทาโร่ : “พอลองย้อนกลับไปในซีนของสึกิชิม่ากับยามากุจิในเสตจที่แล้ว ผมคิดว่าพวกเราสองคนได้คุยกันเยอะเลยล่ะครับ เพราะความสัมพันธ์ระหว่างยามากุจิกับสึกิชิม่าเองก็เป็นสิ่งที่สำคัญมากในการแสดงนี้ด้วย ดังนั้นผมจึงอยากจะพูดคุยกันให้มากขึ้น”
ไคริ : “จากความคิดผม ผมคิดว่าการแสดงในเสตจก่อนหน้านี้มีซีนมากมายที่เกิดจากมุมมองของยามากุจิครับ… แต่ในเสตจนี้มันตรงกันข้าม ดังนั้นผมคิดว่าพวกเราต้องแสดงออกมาให้เห็นว่าพวกเราได้รักษาความสัมพันธ์ของสึกิชิม่าและยามากุจิที่พวกเราได้สร้างเอาไว้ในเสตจที่แล้วออกมาด้วย แต่ฉันไม่เห็นรู้สึกเลยว่าพวกเราได้คุยกันมากขึ้นในเสตจนี้น่ะ”
เรียวทาโร่: “ไม่จริงน่า!”
ไคริ : “ไม่ใช่เหรอ?”
เรียวทาโร่ : “คือฉันอยากให้พวกเราคุยกันมากกว่านี้น่ะ โดยเฉพาะตอนที่ไม่มีซีนของพวกเรา เพราะจากซีนที่พวกเราทะเลาะกันในเสตจที่แล้ว ถ้าในเสตจนี้พวกเราไม่เปลี่ยนความสัมพันธ์ของสึกิชิม่ากับยามากุจิสักนิดนึงเลย ฉันว่ามันคงจะแปลกๆ เพราะฉะนั้นเมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเรามีส่วนร่วมในซีน ถ้ามีบางอย่างในการแสดงที่นายคิดว่ามันแปลกๆ ฉันก็อยากให้นายบอกฉัน แล้วถ้าฉันคิดแบบเดียวกันฉันก็จะบอกนาย ฉันหมายความว่าแบบนี้ต่างหาก”
ไคริ : “5555 เข้าใจแล้ว!”
ゆきの™★彡BLOG 